ยุทธพงษ์ สืบภักดี : ครูหนุ่ม

Archive for มกราคม, 2011

ทำไมถึงอยากเป็นข้าราชการ ภาค 2 ตอน ชีวิตตอนทำงานก่อนจะมาถึงปัจจุบัน

by on ม.ค..08, 2011, under ครูหมีขี้บ่น

 

หลังจากได้เล่าถึง ระบบ ระเบียบ และความเข้าใจในการเดินสายสอบเบื้องต้นไปแล้ว ในภาค 2 นี้ ผมจะมาเล่าประสบการณ์ของผมในการสอบที่ต่างๆ เน้นว่าประสบการณ์ของผมนะครับ ทำไมต้องเน้นก็ต้องบอกว่า ผมบอกไปแล้วว่าผมใช้เวลาถึง 6 ปี แล้วยังไม่ได้บรรจุเลย เริ่มตั้งแต่อายุ 25 จนตอนนี้ 31 จะ 32  แล้ว แต่มีบางคนที่มีความสามารถได้บรรจุไปตั้งแต่สอบครั้งแรก หรือบางคนไม่ต้องสอบเลยก็ได้บรรจุตามระเบียบพิเศษของหน่วยงานนั้นๆ….(ไว้อธิบายที่หลัง) และขอแทรกชีวิตในการทำงานก่อนที่จะมาเป็นปัจจุบันและจุดเปลี่ยนแปลงในระบบความคิดว่าทำไมผมถึงอยากทำงานเป็นข้าราชการ ไว้เพื่อเล่าถึงความทรงจำของตัวเอง ก่อนที่จะลืมๆมันไป และอาจเป็นประโยชน์กับใครบ้าง

ในตอนแรกๆ นั้น ผมไม่ได้หวังจะเป็นข้าราชการมากนักเพราะว่าได้ทำงานอิสระในวงการภาพยนต์โฆษณาหรือที่เรียกว่าคนเบื้องหลัง (ฟรีแลนด์) โดยการชักชวนของพี่และคนรู้จัก ตั้งแต่สมัยกำลังศึกษาอยู่ปีสุดท้าย เป็นวงการแห่งเสียงสีแสงและความไฮโซ ได้พบปะคนระดับซุปเปอร์สตาร์และทำงานกับคนดังๆ หลายต่อหลายคน ค่าตอบแทนก็สูง(มาก)  และมีความสุขกับการทำงานจริงๆ สนุก ได้ใช้วิชาความรู้เต็มที่ตามที่เรียนมา เฮฮา สนุกสนาน ปาร์ตี้ งานเลี้ยง สุรา เหล้า เบียร์ บุหรี่ และอดนอน  แต่……สิ่งที่ตามมาคือไม่มีเวลาพักผ่อนเลยและเริ่มมีสิ่งหนึ่งเกิดขึ้นในใจ

เมื่อทำงานไปได้สักพักใหญ่ๆ (ราวๆ 2 ปีกว่าๆ) ผมก็เริ่มรู้สึกตัวเองว่าในเส้นทางสายนี้ถ้าไม่มีสายป่านที่ยาวมากพอและโอกาสที่ดีพอคุณก็จะดับสูญไปในที่สุด ทั้งเพื่อนฝูงและเพื่อนร่วมงานที่คุณเจอกลางกองถ่ายหรือหลังกองถ่ายก็ช่วยไม่ได้มากเพราะทุกคนคือมืออาชีพ เค้ามาทำงานเพราะคนจ้าง เค้าทำงานกับเราเพราะเราจ้าง เค้าทำงานไม่ดีเราไม่จ้าง มีคนใหม่ๆ มาพร้อมแทนคุณเสมอ เพราะเป็นวงการที่ผลตอบแทนสูงใครๆก็อยากที่จะเข้ามาแทนที่คุณ แม้กระทั่งคนพี่ที่สนิทเมื่อเค้ามีงานบางครั้งเค้าก็ไม่จ้างเราเพราะว่าบางงานไม่เหมาะกับเราเหมาะกับอีกคนมากกว่า เราก็ไม่ได้งาน  ไม่ได้เงิน และเค้าก็ช่วยอะไรไม่ได้เพราะ คนจ้างเค้าไม่เลือกเรา เช่น งานของค่ายเพลงที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ ตอนนั้นถึงผมจะเป็นคนสนิทที่สุดของ พี่ผู้กำกับรู้ใจที่สุด ดูแลได้หมดทุกอย่างแม้กระทั่งเงินระดับเป็นล้านๆ แต่ค่ายเพลงนั้นก็ไม่จ้างผมเพราะว่า เค้าจ้างแค่ ผู้กำกับคนเดียว ผู้ช่วยไม่ต้องการ เค้ามีคนของเค้าแล้ว แบบนี้เป็นต้น ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ว่างงานของผมพอดี ผมมีเวลานั่งทำงานอยู่ ออฟฟิต เพื่อเตรียมงานในครั้งหน้าต่อๆไปและการทำงานนั้นก็คืองานของค่ายเพลงนั้นอยู่ดี เมื่อมีเวลามากพอผมจึงเริ่มคิดได้ถึง ทางเดินชีวิตในการทำงานของผมในภายภาคหน้า…….มีต่อครับ

(continue reading…)

ปิดความเห็น บน ทำไมถึงอยากเป็นข้าราชการ ภาค 2 ตอน ชีวิตตอนทำงานก่อนจะมาถึงปัจจุบัน more...

Looking for something?

Use the form below to search the site:

Still not finding what you're looking for? Drop a comment on a post or contact us so we can take care of it!

Visit our friends!

A few highly recommended friends...

Archives

All entries, chronologically...