ยุทธพงษ์ สืบภักดี : ครูหนุ่ม

เทอมนี้ได้ทำโครงการมากมาย โครงการพี่สอนน้อง พานักเรียนออกไปสอนศิลปะเด็กนอกโรงเรียน โครงการสานฝันให้น้อง พาน้องๆมาเล่นดนตรีที่โรงเรียน และก็โครงการค่ายศิลปะท้องถิ่นพานักเรียนที่มีความสนใจในเรื่องศิลปะ วรรณกรรม ดนตรี นาฏศิลป์ ไปเข้าค่ายร่วมกันที่โรงเรียนเสิงสาง แต่พึ่งนึกได้เอารูปมาลงไว้ก่อนจำวันไม่ได้ละ สนุกจริงๆเทอมนี้ เทอมหน้าเอาใหม่ ครูหนุ่มล้านโครงการ

งานเลี้ยงปิดกล่องชอล์ก เป็นงานเลี้ยงหลังจากคณะครูได้ทำการเรียนการสอนจนหมดเทอมหมดพลัง และยาวนาน ได้ผ่อนคลายความเครียดทั้งจากงานและจากเพื่อนร่วมงาน. ตั้งแต่มาอยู่นี้ไม่เคยมีงานแบบนี้เลย เป็นสิ่งที่ ผู้บริหารไม่ควรลืมและต้องใส่ใจเป็นอย่างมาก ถ้าคิดจะให้โรงเรียนสามารถก้าวไปข้างหน้สโดยทำงานกันด้วยความสามัคคี เพราะอะไรนะเหรอ ครู นั้นนอกจากภาระที่ต้องสอนอย่างหนักหน่วงทั้งภายในและภายนอกโรงเรียน ทั้งภาระหน้าที่พิเศษที่มากมาย ทั้งการดูแลเด็กในที่ปรึกษาซึ่งมองข้ามและละเลยไม่ได้เลยในเด็กวัยนี้ที่ต้องการเพื่อน ทั้งหมดที่กล่าวมาทำให้เครียดมากๆ ยิ่งใกล้บ้านไกลครอบครัว หาที่ผ่อนคลายไม่ได้เลย ในบางครั้งและตัวผมหลายๆครั้งเครียดจัดจนบางทีและหลายทีนั้นทะเลาะและใส่อารมณ์กับเพื่อนร่วมงานไปมาก ทำให้โกรธกันไม่คุยกัน ไม่เคยยิ้มแย้มให้กัน แต่….
แต่พอ ผอ จัดวานเลี้ยงเล็กๆนี้ขึ้นโดยมีบรรยากาศที่ผ่อนคลายและถูกจังหวะหลังหมดสิ้นภาระงานทั้งหลายนั้นทำให้สามารถนั่งกินนั่งดื่มอาหารและฟังเพลงร้องเพลงได้อย่างมีความสุข ผมนั้นแม้กับคนที่โกรธกันมานานเป็นเดือนวันนี้ก็ได้ยิ้มแย้มให้กันพูดคุยกัน อโหสิกันแบบบนัยๆ ที่แล้วมาแล้วไปเริ่มต้นใหม่เทอมหน้า งานนี้นับว่าคุ้มค่าเพราะมองไปรอบๆโต๊ะดูคนอื่นๆ ก็คงจะรู้สึกแบบเดียวกันเพราะบรรยากาศนั้นสนุกสนานดีเลยที่เดียว. จบผ่านไปอีก 1 เทอมว่ากันใหม่เทอมหน้า…แล้วก็เครียดเหมือนเดิม……

ค่ายเด็กแก้ 0 พวกที่ไม่จบ ม
3 ม.6 เหมือนเพื่อนเค้าเพราะติด 0 ร มส แล้วมีความตั้งใจในการที่จะแก้ผลการเรียน เลยตกลงกันว่าจะให้มาเข้าค่ายนอนค้างที่โรงเรียนทำงาน ทำการบ้าน ทำงานที่ได้รับมอบหมายจากครู นอนกันอยู่ 4 วัน าก 10 กว่าคน สามารถแก้ตัวจนเรียนจบไปได้ เกือบหมด เหลืออยู่ 2-3 คนที่ไม่สู้และกลับบ้านไปน่าเสียดายจริงๆ แต่ก็มีประโยชน์จริงๆ ค่ายนี้สนุกสนานและครึกครืนตลอดคืนเลย ฮ่าๆๆ ทำวานกันจนหลับคาโต๊ะเรียนเลย ขำจริงๆ

ไม่ค่อยได้ถ่ายรูปกับเด็กๆเลย วันปัจฉิมนิเทศบ ม.3 กันแล้วเทอมหน้าก็เจอดันอีกแต่เป็นสาว ม.ปลายละ นี้เป็นรุ่นแรกที่สอนมาตั้งแต่ ม.1 จนจบ ม.3 นี้เราอยู่มา 3 ปีแล้วเหรอไวจังเลย มาแรกๆก็ว่าช้า อยู่ไปๆๆ เริ่มว่าไว มีแต่คนถามว่าเมื่อไรจะย้ายกลับ เขียนรึยัง ย้ายรึยัง มีที่ลงรึยัง …..บอกตรงๆไม่รู้จะตอบอย่างไง ไม่ได้เขียนไม่ได้ย้ายไม่ได้ติดต่ออะไรทั้งนั้น เพราะรู้สึกว่ายังสนุกกับที่นี้อยู่ เสียอย่างเดียวไกลบ้านไกลครอบครับ ถ้าใกล้คงจะดี สนุปก็ไม่ได้เขียนไรเลยอยู่ตาอไปอีกเรื่อยๆ ไว้หมดสนุกเมื่อไรค่อยว่ากันใหม่